จากการที่ได้ตามอ่านห้องสยามมาพักหนึ่ง
พบว่าเจอกระทู้หลากหลายเกี่ยวกับความรัก หนึ่งในนั้นคือ
ผช ถูกทิ้งเพราะจน
คือก่อนอื่น ตัวผมเองก็จน ขอเรียกว่าจนก็แล้วกันครับ คือที่บ้านไม่ได้มีอะไรให้ เรียนจบก็ต้องเริ่มจาก0
ตอนนี้ผมเรียนวิศวะ ปี1 มหาลัยดังในกทม ตอน มปลายก็จบจากโรงเรียนดัง top3ระดับประเทศ
จากการที่ผมสัมผัส ส่วนใหญ่เพื่อนๆผมเป็นชนชั้นกลาง ถึงขั้นฐานะดีกันทั้งนั้น
และเด็กธรรมดาอย่างผม ตอนนี้ทำได้แค่ตั้งใจเรียน เรียนสูงๆ เรียนดีๆเข้าไว้ เพื่อที่จะได้มีโอกาสในการหางาน
เอาจริงๆ ชื่อมหาลัยนั้นมีผลแค่ช่วงแรกๆ แต่ในบทบาทหน้าที่ผมทำได้ตอนนี้คือตั้งใจเรียน เพื่อให้เกรดออกมาดี และมีแต้มต่อในการหางาน
เป็นเหมือนประตูบานแรก
เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับ คืออ่านมาหลายกระทู้ เจอเกี่ยวกับ ผช ที่ถูกทิ้งเพราะ มองไม่เห็นอนาคต หรือกำลังเก็บเงินไปขอแต่ง
หรือกำลังสร้างฐานะ ส่วนใหญ่ ผญ จะเป็นชนชั้นกลาง มีฐานะพอสมควร
อยากทราบว่า หากวันนึง ผมต้องเดินไปจุดๆนั้น ผมเดาๆเอาว่า จากสังคมที่ผมพบปะ เพื่อนๆ หรือ connection ต่างๆ
นั้นส่วนใหญ่เป็นชนชั้นกลาง(จากสถาบัน ทั้งมัธยมและมหาลัย) เพราะเพื่อนแถวบ้านผมไม่มี คนรู้จักแถวบ้านไม่มีเพราะอยู่อพาทเม้น
และหากมีแฟน อาจจะมีโอกาสมีแฟนฐานะปานกลาง คืออาจจะได้แฟนจากมหาลัยเดียวกัน หรือเพื่อนของเพื่อน
และหากถึงวันนั้น ผมเกรงว่า ผมจะประคองความรักอย่างไรดีครับ
คือเรื่องอุปนิสัยใจคอความเข้ากันได้ผมขอตัดปัจจัยเหล่านี้ทิ้งไปก่อนแล้วกัน เอาเป็นว่าเข้ากันได้ดี
ผมเองหากจบแล้ว (ในอีก3ปีข้างหน้า) ผมยังมีน้องอยู่ ป.6 และ ป.2 ตอนนี้ ซึ่งอีก3ปีน้องก็ยังเรียนอยู่
ซึ่งก็มีค่าเทอมครับ พ่อแม่อยากให้น้องเรียนเอกชนตอนประถมเพื่อจะได้เพื่อนที่ดีๆ เติบโตมาในสังคมดีๆ และค่าเทอมก็แพงพอสมควร
ผมมีหน้าที่แรกหลังเรียนจบคือส่งน้องเรียนครับ ส่งเสริมการศึกษาน้องเพื่อมาช่วยแบ่งเบาภาระแม่อีกต่อหนึ่ง
และอยากจะผ่อนทาวเฮ้าให้พ่อแม่ ถ้าเป็นไปได้อยากจะให้เป็นบ้านเลย
เพราะตอนนี้อยู่อพาทเม้น 2ห้องนอน ซึ่งครอบครัวผมมี 5คน มี ผม1น้องอีก2 พ่อแม่
พอมัธยมน้องก็เริ่มเป็นหนุ่มคงอยากได้ความเป็นส่วนตัว ห้องแคบๆคงจะไม่พอสำหรับคน5คน ผมจึงมีแพลนที่จะผ่อนบ้านตอนทำงานครับ
ซึ่ง คงหนักอยู่พอสมควร เดือนๆนึง หากหักลบค่าใช้จ่ายเหล่านี้เกรงว่า เงินจะไม่เหลือพอมาตั้งตัว
และฝ่ายหญิงอาจจะมองไม่เห็นอนาคต และอาจจะทิ้งผมไปในที่สุด
ในกรณีที่เจอฝ่ายหญิงที่เข้าใจในตัวผมว่าครอบครัว ณ ปัจจุบันต้องมาก่อน ก็ดีไป
หากฝ่ายหญิงที่มองเห็น ครอบครัว ณ อนาคตมาก่อน เธอคงไม่มั่นใจในตัวผม
หรือผมควรจะเริ่มสร้างฐานะไปก่อน สักอายุ 30+ จนหน้าที่การงานดีขึ้น เงินเดือนมากขึ้น น้องเรียนจบ ผ่อนบ้านหมด
แล้วจึงค่อยสานสัมพันธ์
ปล.กระทู้นี้เป็นกระทู้คาดเดา + บ่นครับ หากมีความเห็นแนะนำก็ขอบคุณพี่ๆครับ
หากไม่มีก็ถือซะว่าอ่าน
ถามพี่ๆ(ผช)ที่กำลังสร้างฐานะ ในเรื่องความรักหน่อยครับ
พบว่าเจอกระทู้หลากหลายเกี่ยวกับความรัก หนึ่งในนั้นคือ
ผช ถูกทิ้งเพราะจน
คือก่อนอื่น ตัวผมเองก็จน ขอเรียกว่าจนก็แล้วกันครับ คือที่บ้านไม่ได้มีอะไรให้ เรียนจบก็ต้องเริ่มจาก0
ตอนนี้ผมเรียนวิศวะ ปี1 มหาลัยดังในกทม ตอน มปลายก็จบจากโรงเรียนดัง top3ระดับประเทศ
จากการที่ผมสัมผัส ส่วนใหญ่เพื่อนๆผมเป็นชนชั้นกลาง ถึงขั้นฐานะดีกันทั้งนั้น
และเด็กธรรมดาอย่างผม ตอนนี้ทำได้แค่ตั้งใจเรียน เรียนสูงๆ เรียนดีๆเข้าไว้ เพื่อที่จะได้มีโอกาสในการหางาน
เอาจริงๆ ชื่อมหาลัยนั้นมีผลแค่ช่วงแรกๆ แต่ในบทบาทหน้าที่ผมทำได้ตอนนี้คือตั้งใจเรียน เพื่อให้เกรดออกมาดี และมีแต้มต่อในการหางาน
เป็นเหมือนประตูบานแรก
เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับ คืออ่านมาหลายกระทู้ เจอเกี่ยวกับ ผช ที่ถูกทิ้งเพราะ มองไม่เห็นอนาคต หรือกำลังเก็บเงินไปขอแต่ง
หรือกำลังสร้างฐานะ ส่วนใหญ่ ผญ จะเป็นชนชั้นกลาง มีฐานะพอสมควร
อยากทราบว่า หากวันนึง ผมต้องเดินไปจุดๆนั้น ผมเดาๆเอาว่า จากสังคมที่ผมพบปะ เพื่อนๆ หรือ connection ต่างๆ
นั้นส่วนใหญ่เป็นชนชั้นกลาง(จากสถาบัน ทั้งมัธยมและมหาลัย) เพราะเพื่อนแถวบ้านผมไม่มี คนรู้จักแถวบ้านไม่มีเพราะอยู่อพาทเม้น
และหากมีแฟน อาจจะมีโอกาสมีแฟนฐานะปานกลาง คืออาจจะได้แฟนจากมหาลัยเดียวกัน หรือเพื่อนของเพื่อน
และหากถึงวันนั้น ผมเกรงว่า ผมจะประคองความรักอย่างไรดีครับ
คือเรื่องอุปนิสัยใจคอความเข้ากันได้ผมขอตัดปัจจัยเหล่านี้ทิ้งไปก่อนแล้วกัน เอาเป็นว่าเข้ากันได้ดี
ผมเองหากจบแล้ว (ในอีก3ปีข้างหน้า) ผมยังมีน้องอยู่ ป.6 และ ป.2 ตอนนี้ ซึ่งอีก3ปีน้องก็ยังเรียนอยู่
ซึ่งก็มีค่าเทอมครับ พ่อแม่อยากให้น้องเรียนเอกชนตอนประถมเพื่อจะได้เพื่อนที่ดีๆ เติบโตมาในสังคมดีๆ และค่าเทอมก็แพงพอสมควร
ผมมีหน้าที่แรกหลังเรียนจบคือส่งน้องเรียนครับ ส่งเสริมการศึกษาน้องเพื่อมาช่วยแบ่งเบาภาระแม่อีกต่อหนึ่ง
และอยากจะผ่อนทาวเฮ้าให้พ่อแม่ ถ้าเป็นไปได้อยากจะให้เป็นบ้านเลย
เพราะตอนนี้อยู่อพาทเม้น 2ห้องนอน ซึ่งครอบครัวผมมี 5คน มี ผม1น้องอีก2 พ่อแม่
พอมัธยมน้องก็เริ่มเป็นหนุ่มคงอยากได้ความเป็นส่วนตัว ห้องแคบๆคงจะไม่พอสำหรับคน5คน ผมจึงมีแพลนที่จะผ่อนบ้านตอนทำงานครับ
ซึ่ง คงหนักอยู่พอสมควร เดือนๆนึง หากหักลบค่าใช้จ่ายเหล่านี้เกรงว่า เงินจะไม่เหลือพอมาตั้งตัว
และฝ่ายหญิงอาจจะมองไม่เห็นอนาคต และอาจจะทิ้งผมไปในที่สุด
ในกรณีที่เจอฝ่ายหญิงที่เข้าใจในตัวผมว่าครอบครัว ณ ปัจจุบันต้องมาก่อน ก็ดีไป
หากฝ่ายหญิงที่มองเห็น ครอบครัว ณ อนาคตมาก่อน เธอคงไม่มั่นใจในตัวผม
หรือผมควรจะเริ่มสร้างฐานะไปก่อน สักอายุ 30+ จนหน้าที่การงานดีขึ้น เงินเดือนมากขึ้น น้องเรียนจบ ผ่อนบ้านหมด
แล้วจึงค่อยสานสัมพันธ์
ปล.กระทู้นี้เป็นกระทู้คาดเดา + บ่นครับ หากมีความเห็นแนะนำก็ขอบคุณพี่ๆครับ
หากไม่มีก็ถือซะว่าอ่าน